Home | Biografie | Romans | Poëzie | Columns | Prijzen Nominaties | Optredens | International | Boeken | Contact

Al Galidi is geboren in het Zuiden van Irak. Hij weet niet wanneer hij geboren is, in de woestijn doen ze niet aan verjaardagen. Toen hij klein was, wilde hij graag viool spelen. Zijn vader kocht een goede viool, maar er was geen leraar in de woestijn. Dag na dag ontdekte hij dat hij viool kon spelen met woorden.[klik hier voor meer]

 

 

 

Aarde,

mijn hart is als het ei van een postduif,

één thuis,

jou.

Uit De herfst van Zorro

 

Columns

 

Al Galidi schrijft om niet gek te worden. 'Als ik zwijg, verlies ik een lezer. Als ik schrijf, verlies ik er tien,' zegt hij. In een geheel eigen stijl stelt Al Galidi indringende vragen over de wijze waarop wij met elkaar omgaan. Hij verrast voortdurend met zijn keuze van onderwerpen.


De verhalen zijn veelzijdig. Alledaagse observaties van iemand die ietwat verbaasd Nederland bekijkt worden afgewisseld met columns die meer een statement maken. Steeds worden ze gekenmerkt door een verrassende invalshoek. Humor voert de boventoon, maar harde woorden worden niet gemeden.

 


 

ZWART EN WIT

zwart

Waarom haten de Nederlanders de islam? Mohammed stuurde nooit een paard naar Nederland en in de Koran staat geen woord tegen de Nederlanders. Nederland heeft zelf de islam hier naartoe gebracht. Geen moslim kwam hier naartoe met een zwaard, maar met een visum. Na vier jaar wachten in het AZC zei een Nederlander tegen mij dat als ik maar een paar columnpjes tegen de islam zou schrijven, ik zeker politiek asiel zou krijgen. Misschien geloof je dat niet, maar als je naar de situatie van Ayaan Hirshi Ali kijkt, zie je wat hij bedoelde. Zij werd van een asielzoeker – niks – naar iets hogers dan Willem Alexander. Laatst las ik dat 51 procent van de Nederlanders de islam haat.
We hebben twee moordenaars. De moordenaar van Pim Fortuyn en de moordenaar van Theo van Gogh. Allebei zijn ze de moordenaar van een beroemd persoon in Nederland. Het verschil is dat er meer bloemen lagen in de kist van Fortuyn dan in die van Van Gogh. Al snel nadat Mohammed B. werd opgepakt, werd het balkje voor zijn zwarte ogen weggehaald. De ogen van de moordenaar van Fortuyn hebben we nooit gezien. We weten niet of ze blauw zijn, of geel of rood. Zijn familie werd gelijk beschermd. Zijn vrouw en dochtertje doken ergens onder. We weten niets van hun, omdat die vrouw en haar dochter geen moordenaars zijn. Ze zijn gewone autochtone Nederlanders. We weten niets van het privé-leven van de moordenaar van Fortuyn. Van Mohammed B. zagen we zijn ogen en luisterden we met zijn allen naar zijn telefonische gesprekken met zijn broer. ‘Ze hebben jammer genoeg geen doodstraf, de sukkels.’ Wie luisterde die privé-gesprekken af? En wie speelde die gevoelige informatie door naar de media? De straat en de ramen van het huis van Mohammed B. zijn regelmatig op televisie. Van de moordenaar van Fortuyn weten we alleen dat hij in zijn cel last had van het licht dat vierentwintig uur per dag brandde en dat probleem werd opgelost. Is iedereen gelijk voor de Nederlandse wet?

wit

Nederlanders houden van alles. Ze hebben de islam hier naartoe gebracht, omdat ze van andere culturen houden. Ander soort eten, een andere kijk op de wereld en goedkope arbeiders. Met het visum zeiden de ambassadeurs in Marokko en Turkije dat het niet nodig was hun geloof op het vliegveld achter te laten, maar dat het mee mocht. ‘Er is voor jullie een prachtige samenleving daar.’ Na vier jaar wachten in het AZC zei een Nederlander tegen mij dat als ik maar een paar columnpjes tegen de islam zou schrijven, ik zeker politiek asiel zou krijgen. Ik wilde dat niet en hij adviseerde mij ook dat niet te doen, bang dat ik vermoord zou worden. Een buitenlander kan heel beroemd worden als hij van de islam houdt, zoals Mohammed B. of als hij de islam haat, zoals Ayaan Hirsi Ali. Laatst las ik dat 49 procent van de Nederlanders geen probleem heeft met de islam.
We hebben twee moordenaars. De moordenaar van Pim Fortuyn en de moordenaar van Theo van Gogh. Al snel nadat Mohammed B. werd opgepakt, werd het balkje voor zijn zwarte ogen weggehaald. Dat bewijst dat de Nederlanders het beeld van een buitenlander niet lelijk willen maken. Gevoel en persoonlijkheid zitten meestal in de ogen. En geen getuige is beter dan de ogen. De ogen van de moordenaar van Fortuyn hebben we nooit gezien, want Nederlanders houden meer van de schoonheid van anderen dan van hun eigen schoonheid. Van het privé-leven van de moordenaar van Fortuyn weten we niets, maar we luisterden met z’n allen naar de telefonische gesprekken van Mohammed B. met zijn broer. Dat bewijst dat de Nederlanders ook moordenaars het recht geven voor hun mening uit te komen. De straat en de ramen van het huis van Mohammed B. zijn regelmatig op televisie, maar zijn huis is tot nu toe nog steeds niet afgebrand. Men is in Nederland verantwoordelijk voor zichzelf, niet voor anderen. Dit alles bewijst dat de samenleving van Nederland een ideale samenleving is.

 

Home | Biografie | Romans | Poëzie | Columns | Prijzen Nominaties | Optredens | International | Boeken | Contact

Alle rechten voorbehouden ©2004-2014