:: Algalidi ::

Op de onstuimige zee van vrouwen

is mijn eenzaamheid mijn schip.

Uit De herfst van Zorro

Romans

Van de hand van Al Galidi zijn inmiddels twee romans verschenen:

Maanlichtmoerassen (ISBN 90 854 2056 3, Manteau / Meulenhoff)

Haar hele leven heeft mevrouw WC gevochten om geen wc te zijn. Ze probeerde zichzelf te veranderen, maar haar buitenkant bleef een probleem. Met hulp van goede vrienden uit haar kinderjaren kon ze opnieuw beginnen. De afstand tussen het uiterlijk en het innerlijk heeft Al Galidi altijd aangesproken. Mevrouw WC staat symbool voor een vrouw met een gouden hart, die wordt misbruikt, achtergelaten en besmeurd. Al Galidi sluit in deze uitdagend mooie roman geen compromissen. Hij laat de taboes achter zich en beschrijft de vreemde wereld van mevrouw WC. Een wereld waarin vriendschap en liefde, wijsheid en humor een grote rol spelen.

Maanlichtmoerassen is een boek over iemand die zich een vreemdeling voelt in zijn eigen wereld.

De pers over Maanlichtmoerassen

'Gewaagd en poëtisch vermaak van een nieuwe Nederlandse stem.' (Financieel Dagblad, 6 mei 2006)

'Niet de spirituele boodschap dat je moet leren de binnenkant te tonen of de maatschappelijke relevantie dat we rekening met elkaar moeten houden, staan centraal, maar het vertelplezier van Al Galidi, zijn onvermoeibare ironie, zijn neus voor krankzinnige scènes waarin de menselijkheid en de wc-heid van mevrouw WC onvermoeibaar door elkaar gehusseld zijn.' ...... 'Of dit alles humor en wijsheid uit de cultuur van het Midden-Oosten is of dat het juist de combinatie van Arabische sprookjesachtigheid en Nederlandse aardsheid is die het hem doet, weet ik niet. Wel dat ik meer van dit goedje lust.' (Trouw, 15 april 2006)

Mijn opa, de president en de andere dieren (ISBN 90 295 2352 2, De Arbeiderspers)

'Jarenlang heb ik zonder angst geplast. Ik dacht dat dat de regering niets uitmaakte. Maar vandaag moet ik voor iets plassen. Vandaag zullen we plassen zoals we nooit geplast hebben.' Trillend rolde mijn opa een sigaret. 'Waarom kunnen we niet laf genoeg zijn om in dit harde zuiden te blijven? Waarom?' Hij sprak als een kapitein die zijn schip voor zijn ogen ziet zinken.

In Mijn opa, de president en andere dieren zien we het Irak van Saddam Hoessein door de ogen van een kleine jongen. Het is een wonderbaarlijke wereld vol schoonheid, geweld, hoop en liefde, waarin de angst een permanente rol speelt.

De pers over Mijn opa, de president en de andere dieren

'Kleurrijk en uitbundig van stijl, hoewel het boek zich afspeelt in een door gruwelijke martelpraktijken getekend Irak. (Trouw, oktober 2004)

'Het is een weergaloos, nu en dan zelfs humoristisch boek waarin de schrijver werkelijkheid en fantasie op onnavolgbare wijze mengt.' (Brabants Dagblad, 16 november 2004)

'Al Galidi is losgebarsten en waar hij precies uitkomt, lijkt van later zorg te zijn.' (NRC Handelsblad, 7 januari 2005)

'Al Galidi's verhalendoolhof is een spiegelpaleis van beeldspraak. Hij heeft een bijzonder oosterse roman aan de Nederlandse letteren toegevoegd. Een ongewoon geluid.' (De Standaard, 9 december 2004)